Keurmerken zijn een soort hulpmiddelen voor consumenten die helpen bij het beoordelen van producten. Vooral op onderdelen die niet direct zichtbaar zijn voor een consument, zoals veiligheid, milieuvriendelijkheid ect. Pas als de fabrikant heeft voldaan aan specifieke eisen van het keurmerk, ontvangt het product een keurmerk. Dit wordt door een betrouwbare organisatie gecontroleerd. Er zijn maar een paar keurmerken die door de overheid worden gecontroleerd, voor de rest wordt dit gedaan door een stichting, branchevereniging of een andere organisatie. De Nederlandse Raad voor Accreditatie geeft aan een deel van die organisatie accreditatie uit.
Er zijn vele verschillende soorten keurmerken. Ze geven allemaal garantie, maar op verschillende soorten onderdelen. Het ene keurmerk geeft garantie op veiligheid, de andere op gezondheid of dierenwelzijn. Een goed keurmerk moet voldoen aan twee eisen, die eisen zijn:
- Het product moet doen wat het de consumenten beloofd. De consumenten moeten er dus op kunnen vertrouwen dat de producent de eisen van het keurmerk heeft nageleefd. Maar ook dat dit goedgekeurd is door een deskundige organisatie. Deze organisaties zijn goedgekeurd door de Nederlandse Raad van Accreditatie(RvA). Dit is de hoogste toezichthoudende instantie op dit gebied in Nederland.
- Daarnaast moet een betrouwbaar keurmerk duidelijkheid geven over waar het keurmerk nou precies voor staat. Dit moet dus heldere en complete informatie zijn, die voor de consumenten makkelijk te vinden is.
In Nederland bestaan ongeveer zo’n 50 keurmerken, op gebied van milieu, dierenwelzijn, voeding ect. Driekwart van deze keurmerken maakt zijn belofte waar. Van deze keurmerken maakt ook weer driekwart de tweede eis waar. Dat is, dat een keurmerk vindbare en duidelijke informatie verstrekt. Van elk van de 50 keurmerken dat Milieu Centraal behandelt, staat genoteerd of deze aan beide eisen voldoet.
Naast de verschillende milieukenmerken, zijn er ook labels en logo’s die de consumenten informatie geven. Sommige labels worden verplicht door de overheid. Sommige labels geven de veiligheid aan en andere bijvoorbeeld wat er met een product moet gebeuren na gebruik.
Voordat een keurmerk verschijnt op diverse producten, zijn er verschillende partijen er mee bezig geweest. Allereerst is er iemand die het keurmerk op de markt heeft gebracht. Die persoon heeft eisen opgesteld waar het product aan moet voldoen. Om te garanderen op de betrouwbaarheid van het kwaliteitsoordeel, zijn er deskundige instanties nodig om het keurmerk te verlenen en het product te controleren. De fabrikant is de derde betrokkene, als aanvrager en gebruiker van het keurmerk.
